نماهنگ وطن (وطن یعنی شرف یعنی شهادت)
ای وطن!! ای مـادرِ تاریـــخ ساز!!
ای مرا بر خاکِ تو رویِ نـــیاز!!
ای کویرِ تو، بهشـتِ جانِ من!!
عشــقِ جاویدانِ من… ایران من!
ای زِ تو هستی؛ گرفته ریـــشه ام
نیست… جز اندیـــشه ات؛ اندیشه ام
آرشی داری، به تیـر انداختــــن
دســـتِ بهرامی، به شیر انداختن
کاوه آهـنگری… ضحّــاک کُــــــش
پتکِ دشمن افکنـــــی؛ ناپاک کُش
اثری شنیدنی و ماندگار از علیرضا عصار
رَخـشی و رسـتم… بر او پا در رکاب
تا نبینَد دشمـــــنت؛ هرگز به خواب
مرزدارانِ دلیـــرت؛ جان به کَــــــــــف
سرفرازنِ سپـــاهت، صف به صف!!
خون به دِل کردند… دشـــت و نَهر را
بازگرداندنــــد… خُرمشــــــــــــــهر را
ای وطن!! ای مادرِ ایرانِ مــــــــــن!!
مادرِ اَجــــداد و فرزندانِ مــــــــــن
خانه یِ من… بانه یِ من… توسِ من
هر وجب از خــــاکِ تو، ناموسِ من
ای دریغ!!! از تو که ویران بینَــــمت
بیشه را خالی… ز شـیران بینَمت
خاکِ تو گر نیــــست؛ جانِ من مباد
زنده در این بــوم و بر… یک تَن مباد
وطن یعـنی: همه آب و هَمـه خاک
وطن یعـنی: همه عِشق و همه پاک
به گاهِ شــــیرخواری؛ گاهـــــواره
به دورِ دردِ پیـــری؛ عیــــــــنِ چاره
وطن یعنی: پـــدر… مادر… نیاکان
به خـون و خاک بستن؛ عهد و پیمان
وطن یعنـــی: هویّت… اصل… ریشه
ســـــر آغاز و سر انجام و همیشه
سـتیغ و صخره و دریا و هامــــون
ارَس… زاینده رود… اروند… کــــارون
وطن یعنی: ســــرایِ تُرک تا پـــارس
وطن یعنی: خلـیج تا اَبد فـــــارس
وطن یعنی: دو دســـت از جان کشـیدن
به تَنگســـتان و دَشتسـتان، رسیدن
زمین شـستن؛ ز استــــبداد و از کین
به خونِ گرم؛ در گرمــــابه یِ فین
وطن یعنـی: اذانِ عشــــق گفتن
وطن یعنی: غبار از عشــــق رُفتن
وطن یعنـی: هدف… یعنی شـهامت
وطن یعنی: شرف… یعنی شـهادت
وطن یعـنی: گذشـــته… حال… فردا
تمامِ سهـــمِ یک ملّت، ز دنیــــــــــا
وطن یعـنی: چه آباد!!! و چـــه ویران
وطن یعنی: هـــمین جااااا… یعنی “ایران”
وطن یعنی: رهـایی زِ آتش و خـــون
خروشِ کـــاوه و خَشمِ فریدون
وطن یعنـــی: زبانِ حالِ سیـمرغ
حدیـــثِ جانِ زال و بالِ سیمـــرغ
سـپاهِ جان؛ به خوزستان کِشـیدن
شهادت را به جان، ارزان خریـــدن
نمـــازِ خون؛ به خونین شَهر خواندن
مهاجم را؛ ز خُرمـــشهر راندَن
وطن یعنی: اذانِ عـــشق گفتن………………..
علیرضا عصار وطن